Sarreratxoa

espazioa Gaia lantzen hasi baino lehen, komenigarria deritzot gaur egungo egoeraz eta ustetaz mintzatzea. Adibidez, gaur egun planteatu dezakegun galdera izan daiteke: Ba al dago, gaur egun, pertsona analfabetaturik? Erantzuna erraza ez? Bai; ba daude, eta nire ustetan beti izango da analfabetaturen bat.

espazioa Baina pertsona analfabetatu bat aurkitzeko ez dugu Afrikararte joan behar; hemen, gure lurraldean, gure auzoetan eta segur aski gure kolarrean ere (portalan) analfabetoren bat izango dugu (amonaren bat, imigrateren bat, ijitoak...). Beraz, honekin ondorioztatu dezakeguna da, mundu honetan bizi irauteko ez dela beharrezkoa alfabetatua izatea.

espazioa Oraingoan, zeuon galdera, segur aski, izango da: "Baina zer kontsideratu dezakegu alfabetatua izatea?" Honen inguruan bi teoria ezberdin daudela esan dezaket: lehengo teoria (antzinekoa) eta gaur egunekoa.

• Lehengo teoria: Irakurtzen eta idazten jakitea.
  
• Gaur egungo teoria: bizi duen gizartean arazorik gabe moldatu ahal izateko eta gizartearen beharrizanei erantzuteko ahozko zein idatzizko hizkuntza ulertzen eta ekoizten maila egokia duen pertsona bat izango litzateke.

espazioa Honek, esan nahi du, lehen irakurtzen eta idazten ez zekiten pertsonak analfabetatuak moduan ikusten zirela, baina, hala ere, UNESCOk, analfabetatu eredu bi ezberdindu zituen bigarren mundu gerra ostean: analfabetatu hutsa eta analfabetatu funtzionala.

• Analfabetatu hutsa: Nekez irakur eta idazten dakien pertsona bat (inoiz eskolara joan ez den pertsona).


• Analfabetatu funtzionala: Eskolara joan arren, eguneroko bizitzak eskatzen dituen behar izanak asetzeko gai ez den pertsona litzateke.
  

"Alfabetatzea Euskal Herrian" Hik Hasi aldizkariak kaleratutako artikulu interesgarria duzue hemen begiradatxo bat eman nahi izanez gero.